Op weg naar Hong Kong en de aankomst!

Na de Starbucks en McDonalds mochten we aan boord gaan van ons vliegtuig. We hadden ons zelf getracteerd op een upgrade naar Economy Plus. Daarmee zit je mooi vooraan, je hebt redelijk meer ruimte en.. tja, dat is het wel. Maar goed: we zaten dus al snel prima op stoelen 12A, 12B en 12C. Emma aan het raam, Dennis aan het gangpad en Diana er tussenin. 

We waren er klaar voor!

De vlucht zelf was redelijk saai. En dat is precies hoe een vlucht moet zijn. We vlogen om 5 uur 's middags maar omdat we naar het oosten vlogen gingen we tegen de tijd in. Het was dus al snel donker en vond KLM dat het tijd werd voor het avondeten. Hierna gingen al snel de lichten uit en gingen de meeste slapen. Iets waar wij alledrie heel slecht in zijn in vliegtuigen. Een beetje dommelen, dat lukt nog wel maar daar houdt het ook weer mee op.

Na zo'n ruime 10 uur vliegen kregen we te horen dat we gingen landen in Hong Kong. De luikjes voor de ramen gingen open en we konden een eerste blik werpen op Hong Kong. Nou ja.. op een stuk land dat de aan het droogleggen waren. Tja, vliegvelden zijn nu eenmaal niet de meest aantrekkelijke omgevingen.

We mochten al snel van boord en liepen door de gang naar Immigratie. Emma was heel blij: we zijn in Azie!

Wat wel grappig was: bij veel mensen werd de temperatuur opgenomen voor ze door mochten lopen. Dat doen ze gelukkig niet met een traditionele thermometer maar met een infrarood lezer. Ik denk dat ze nog steeds heel bang zijn voor de vogelgriep die hier jaren geleden zo huisgehouden heeft. Wij konden gelukkig zo doorlopen.

We moesten eerst nog wat forumulieren invullen met gegevens over wie je bent, waar je vandaan komt en waar je verblijft. Er zat een stukje nostalgie in: dit was voor het eerst in decennia dat ik weer eens carbon papier zag. Ik moest Emma uitleggen wat dat was. Het goede daarvan is wel dat ze nu weet waar CC in email vandaan komt.

Immigratie ging soepel. Nu de koffers ophalen!

De eerste koffer was er al, de andere kwam er vrij vlot achter aan en de derde liet op zich wachten maar uiteindelijk verscheen ook die. Het werd tijd om de luchthaven te verlaten en Hong Kong echt te betreden. We gaven Emma de eer om als eerste uit het besloten gedeelte te gaan en dus als eerste voet op Chinese (nou ja, soort van) bodem te zetten.

We zijn naar de taxiplaats gegaan waar we een taxi kregen toegewezen. De koffers gingen gewoon in de achterbak. Dat paste weliswaar niet, maar dat is met een snelbinder zo opgelost. We hadden laten zien waar we heen moeten en na een rit van nog geen half uur kwamen we bij het hotel aan.

Daar aangekomen kregen we te horen dat we officieel pas om 3 uur 's middags de kamer op mochten. Het was nog maar half 12, maar... er was een suite vrijgekomen en daar konden we meteen in. Dus we werden geupgrade!

De koffers werden door de bellboy naar de kamer gebracht. Uiteraard verwacht die een fooi en toen bleek wel weer hoe onkundig we zijn in dit land. Diana beheert het geld en zei dat ze geen kleingeld had. Ze had alleen maar briefjes van 50 dollar. Emma had al gauw in haar boekje opgezocht dat de normale fooi hier 20 dollar is. Ik vond het wel flauw om niets te geven dus ik zei "Geef hem die 50 maar." Later kwam ik er achter dat 50 dollar nog niet eens 5 euro is.... 

Nou ja, al doende leert men.

De kamer is mooi! Daar redden we ons wel!

We zijn in ieder geval blij dat we er zijn!

Eerst het belangrijkste: de telefoons en zo aan de lader hangen. Diana verdween even richting badkamer en Emma.. viel in slaap.

Diana is er maar bij gaan liggen: het is immers voor ons nu 5 uur 's ochtends en we hebben niet echt geslapen. Ik besloot eerst dit verslag te maken en dan ga ik ook even mijn ogen dicht doen. Daarna: even opfrissen en dan de stad in!