Fukuoka, Japan

Na weer een hele dag op zee, waar niet zo heel veel over te vertellen valt, waren we aangekomen in de tweede stop in Japan van de 4: Fukuoka.

Na Naha hadden we ongeveer wel een beeld van wat we konden verwachten maar dat kwam niet uit. Ten eerste was het weer tien keer beter: het was warm en zonnig (warm als in 35+ graden bij 90% luchtvochtigheid...). De stad was veel groter en veel moderner. 

Ook hier hadden we niets geregeld en wilden we alles op eigen houtje gaan ontdekken. De haven autoriteiten waren dit keer heel relaxed: we waren immers al in het land. 

Na de haven zijn we naar de bus gestapt. Tja, hoe werkt dat hier? Er was iemand bij de bushalte die ons vertelde welke bus we moesten nemen. Toen de bus na 10 minuten kwam, moesten we een kaartje hebben. Diana is naar de chauffeur gelopen en gaf hem een briefje van 1000 Yen (ongeveer 8.5 euro). De man gaf Diana een handvol wisselgeld terug. Dat was blijkbaar gelukt. 

Gelukkig waren de stops in de bus zowel in het Japans als in het Engels en we wisten waar we er uit moesten, dus dat ging goed.

We hoefden maar drie stops. Na die drie stops stapten we op om de bus te verlaten. Ik liep voorop en stapte naar buiten. In tegenstelling tot de bussen in Nederland, stap je hier achter of in het midden in en verlaat je de bus aan de voorkant. De chauffeur riep van alles naar me maar ik ging er vanuit dat hij gedag zei. Echter, Diana is een stuk slimmer dan ik dus die ging met de man in gesprek over wat hij nou wilde. Met handen en voeten (immers: ze spreken hier geen Engels) bleek dat we dus bus nog moesten betalen... Die hand vol wisselgeld die we in het begin kregen was gewoon 1000 yen in kleingeld. Diana heeft de chauffeur betaalt en toen konden we verder.

We waren bij een grote tempel aangekomen. In die tempel is het grootste houten Buddha beeld van Azie te vinden. Helaas mochten we geen foto's maken in de tempel zelf. Het terrein was mooi, maar het was bloedheet. We liepen van schaduw naar schaduw.

We zagen een bordje waarop stond dat we per persoon 50 yen moesten betalen voor de toegang. Dat is ongeveer 45 cent. Daarvoor kregen we dan wel een kaarsje en 3 wierook stokjes die we moesten branden. Uiteraard liepen we eerst naar de verkeerde balie maar een vriendelijke monik wees ons de juiste weg.

De Buddha was indrukwekkend. Ik schat dat hij zo'n 15 meter hoog was, dus dat is best groot ;-)

Hierna zijn we over het terrein gaan lopen waarna we verder de stad in wilden.

Diana en Emma hadden een kaart meegenomen en hierop twee andere tempels en heilige plekken aangewezen waar ze heen wilden. Daarna wilden we naar het centrum van de stad gaan. We zijn gaan lopen maar ja: de borden en alle aanwijzingen waren in het Japans. Uiteindelijk hielden we stil om de kaart te bestuderen. Al gauw kwam er een andere tourist bij ons die vroeg hoe hij naar het centrum moest. Hij zei dat dat naar links was maar met de kaart in onze handen zeiden wij 'rechts'. Hij ging eigenwijs toch naar links, dus we begonnen toch te twijfelen. Ik heb Google Maps maar even gebruikt: dat beetje data verkeer kon er wel bij. En jawel: het centrum was links. Zucht.. 

We hebben die andere tempels maar laten zitten en zijn naar het centrum gelopen. Onderweg kwamen we zowaar mensen in echte klederdracht tegen!

Fukuoka is een moderne stad met veel moderne, hoge gebouwen. Het deed heel westers aan maar met genoeg Japans om duidelijk te maken dat we toch echt niet in het ons bekende westen waren.

In het centrum zijn we eerst op zoek gegaan naar een Starbucks. Ten eerste omdat we koffie wilden maar voornamelijk omdat we verkoeling van de airco zochten. Gelukkig zaten er rondom het station een aantal dus die vonden we snel.

Nadat we enigzins afgekoeld waren konden we verder gaan. We moesten een groot kruispunt oversteken en ik stelde dat voor om dat via de metro te doen.  Ik wilde zo'n metro station wel eens zien en we waren daardoor ook weer uit de schaduw.

Groot was onze verbazing toen we zagen dat de metro stations een compleet winkelcentrum herbergden! Het was dsudanig uitgebreid dat er gelukkig kaarten hingen met uitleg. Niet dat we daar ook maar iets van begrepen...

Ook waren er openbare toiletten te vinden. En groter contrast met het westen kun je niet vinden dan daar. Waar ik in Nederland er niet over zou peinzen naar een toilet in de metro te gaan, was dit waanzinnig netjes en mooi. Het was bijna een genot om daar naar binnen te gaan!

Na de metrostation/winkelcentrum combinatie zijn we nog een ander centrum ingegaan waar Emma een ventilator in de vorm van een beertje gekocht heeft. Gelukkig was niet alles onbegrijpelijk: af en toe kwamen we teksten tegen die wij ook konden lezen ;-)

We zijn weer naar buiten gegaan en zijn gaan rondlopen.

Al gauw kwamen we in een gedeelte waar een straatfeest gehouden werd. Er waren bands en er stonden standjes waar je te drinken kon halen. 

We zijn even blijven kijken maar in een mensen massa, in een straatje zonder ventilatie bij een temperatuur van 37 graden en luchtvochtigheidsgraad van meer dan 80% hielden we dat niet lang vol. We zijn verder gaan dwalen. 

Ook hier zagen we af en toe iets herkenbaars: een engelse Pub met de naam Morris. Zo was hij er toch een beetje bij!

Na nog een laatste Starbucks zijn we weer richting bus gelopen.

Onderweg kwamen we nog een tempeltje tegen. Het schijnt geluk te brengen als je over de beelden aai dus dat hebben we ook maar gedaan. Je weet maar nooit!

We zijn naar de bus gegaan. Eerst heeft Emma nog even nagevraagd welke bus naar de cruise terminal ging , en ook dit ging goed. In de bus hadden we nu eindelijk door hoe het werkte en gelijk werden we bestempeld als 'expert': de andere cruise gasten gingen aan ons vragen hoe het werkte en waar we er uit moesten. Tja, zulke wereld reizigers zijn we nu eenmaal!

Na een paar haltes waren we bij de terminal. Daar moesten we nog een klein stukje lopen en daar zagen we iets wat we al meer gezien hadden: tijdelijke of dranghekken die toch wel heel anders zijn dan in Nederland. In plaats van die hekken te plaatsen in saaie metalen houders, worden ze hier geplaatst in houders van kunststof in de vorm van schattige beestjes. We hebben dolfijntjes, krokodillen en konijntjes gezien. Heel apart!

Na nog even de souveniershop bekeken te hebben en een koelkastmagneetje gekocht te hebben konden we aan boord. Tijd voor een welverdiende cocktail. Al gauw gingen we weer verder. Volgende stop: Nagasaki!