De tweede dag: een dag op zee

Na een stormachtig vertrek (letterlijk) en een onrustige nacht op een onrustige zee, werden we wakker met een kalme zee en grijze lucht. Later op de dag zou de lucht opklaren en werd het prachtig mooi weer. Het blijft raar om als Nederlander in een grijze lucht te zijn en het toch warm te hebben: ik associeer dit weer altijd met koude maar dat is natuurlijk hier niet het geval. Deze regio zit op de grens tussen sub-tropisch en tropisch klimaat en dat is te merken ook. De luchtvochtigheid is enorm (continue meer dan 80%) en de temperatuur daalt maar niet onder de 30 graden. Een regenbuitje (of stortbui) lost dat niet op.

We werden verrast door onze cabin attendant die ons twee pins kwam brengen. We hebben ondertussen dusdanig veel cruises gemaakt met Royal Carribean (ja, wij zijn 'Loyal to Royal') dat we nu "platinum cruisers" geworden zijn. Je begint met niets, na 7 nachten wordt je Gold cruisers maar dat stelt nog niet zo veel voor. Na 35 nachten haal je dus het Platinum niveau wat weer allemaal voordelen met zich meebrengt. Je kunt inchecken bij aparte balies, je krijgt voorrang bij bepaalde zaken en je krijgt dus een mooi speldje. Omdat we nu in een Suite zitten tellen onze nachten nu dubbel dus op de volgende cruise die we volgend jaar willen gaan maken halen we zelfs het Emerald niveau (waar je 55 nachten voor moet halen). Maar nu zijn Emma en ik dus Platinum! Diana niet: omdat de eerste cruise die we geboekt hebben door mij geboekt is staan alle cruises die ik en Emma gedaan hebben op mijn naam. Diana heeft de tweede cruise geboekt en heeft per ongeluk een nieuw account aangemaakt (maar heeft voor Emma en mij wel het bestaande account gebruikt). Dus die eerste punten tellen voor haar niet mee.

Gelukkig hebben we hier een concierge bij de Suite en die regelt het allemaal wel. Een mailtje van haar naar het hoofdkantoor en het is opgelost: nu is Diana ook platinum (en ze kreeg ook meteen een nieuwe kaart waar dat op staat!).

Vandaag is een zee-dag. We varen dus alleen maar en we moeten ons aan boord vermaken.

Met die zon en mooie ligplekken bij het zwembad en obers die de hele tijd langs komen en vragen of we nog wat te drinken willen, lukt dat best...

Onze cabin attendant had ondertussen een schaaltje met koekjes en in chocola gedipte aardbeien op de kamer neergelegd. Goh, wat vervelend allemaal.

Voor de rest valt er niet zo heel veel te vertellen over de dag. Nou ja, een klein dingetje. Omdat de dag redelijk grijs begon vond ik het niet nodig om me in te smeren met zonnebrand creme. Na een uurtje dacht ik toch dat mijn huid wat begon te prikken dus heb ik me alsnog ingesmeerd. Te laat dus.

ik ben over mijn hele lichaam serieus verbrand. Zo erg dat ik 's nachts niet in bed kon liggen, amper kon lopen en me enorm beroerd voelde. Dat heeft 4 dagen geduurd voor ik weer voldoende op de been was om weer helemaal gezellig mee te doen. Eigenwijs.. tja, ik had zelf al gezegd tegen Diana en Emma dat de zon hier veraderlijk was. Hier is wel een les uit te leren denk ik...

Ik zal jullie de foto's van 'verbrande' Dennis besparen...